به نام خدا

"در مورد کبوتر های حرم"

ای کبوتر که نشستی روی گنبد طلا

هر کجا پر می کشی تو حرم امام رضا

من کبوتر بقیعم با تو خیلی فرق دارم

جای گنبد سرمو به روی خاک ها می ذارم

خونه ی قشنگ تو کجا و این خونه کجا

گنبد طلا کجا قبرهای ویرونه کجا

اون جا هرکی که میره طائر افلاکی میشه

تو بقیع بال و پره کبوترا خاکی میشه

اون جا خادما با زائر آقا مهربونند

این جا زائرا رو از کنار قبرا می رونند

تو که هرشب می سوزه صدتا چراغ دور و ورت

به امام رضا بگو غریب تویی یا مادرت؟

غریب اونه تو بقیع شمع و چراغی نداره

نه ضریح و نه حرم حتی رواقی نداره

این شعر درد و دل کبوتری از بقیع است برای کبوتر امام رضا(ع).

من نمی دانم چرا در اطراف حرم های امامان ما کبوتر است اما فکر می کنم به این سخنان امام صادق ربط داشته باشد.

ایشان می فرمایند:«در خانه های خود کبوتر نگه دارید چرا که دوست داشتنی است وبا حضرت نوح درکشتی بوده است و مانوس ترین پرنده در خانه است.»

در جای دیگری می فرماید:«نگه داری کبوتر مستحب است.کبوتران گویا قاتلین امام حسین(ع)را لعنت می کنند.»

به کوشش سجاد خاندایی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: